فاکتورهای انتخاب پیچ و مهره
برای انتخاب مناسب ترین پیچ مهره چه از نظر نوع، جنس، ابعاد، آبکاری و غیره فاکتورهای متعددی وجود دارد
مهمترین فاکتور در انتخاب نوع مهره و پیچ از انواع پیچ و مهر شش گوش، استاد بولت خود کار و غیره نوع کاربری آنها هاست. در صنعت فلزات استفاده از پیچ و مهره شش گوش ، آلن و استاد بولت بسیار مرسوم است. نکات تجربی اتصالات پیچ و مهره ای
مهمترین فاکتور در انتخاب ابعاد پیچ و مهره ، کلاس، گرید و استاندارد تولید ، بار محاسباتی و تنش وارد بر اتصالات است.اتصالات با گرید ها و کلاس بالاتر بار بیشتری را تحمل میکنند .
مهمترین معیار در انتخاب آبکاری و پوشش پیچ و مهره شرایط محیطی است که اتصالات در آن قرار میگیرند. در محیط های گرم و مرطوب استفاده از پیچ و مهره گالوانیزه سرد و پوشش داکرومات بسیار مرسوم است. هر چند پوشش های سطحی گالوانیزه و پیچ و مهره داکرومات دیگر در محیطهای اسیدی و آمونیاکی قوی دیگر مقاومت چندانی ندارند.
شرایط محیطی و بار وارده هر دو و در کنار هم فاکتورهای اصلی در انتخاب جنس پیچ و مهره از آهن کم کربن تا فولاد، استنلس استیل، تیتانیوم و غیره هستند. جنس تیتانیوم و استنلس استیل 304 و 316 دارند. در کل انتخاب پیچ مهره یک فرایند کاملا مهندسی است که نیاز به اطلاعات علم فیزیک مکانیک و تجربه دارد. پیچ و مهره تهران
پیچ و مهره گالوانیزه و داکرومات
آبکاری پیچ و مهره ها از گذشته بسیار دور فرایندی برای مقاوم سازی آنها در برابر شرایط محیطی مرطوب، اسیدی و آمونیاکی بوده است. آبکاری بر حسب میزان حساسیت، نوع کاربری و غلظت مواد خورنده میتواند متفاوت باشد. بعنوان مثال پیچ و مهره های مورد استفاده در صنعت نفت و گاز نیاز به آبکاری مقاومتری نسبت به صنایع آب و فاضلاب هستند و در اولی از آبکاری کادیوم و دومی از گالوانیزه سرد و گرم استفاده میشود.
متداول ترین نوع آبکاری پیچ و مهره ها گالوانیزه سرد، گرم و داکرومات است. فرایند گالوانیزه سرد صرفا یک لایه نازک از روی را روی سطح خارجی قرار میدهد و هر گونه خراش کوچک در آن شرایط را برای زنگ زدن فراهم میکند و از آن رو تنها برای مواردی که احتمال بالا رفتن رطوبت وجود دارد مناسب است و در شرایط با رطوبت بالا کارایی چندانی ندارد .
استفاده از آبکاری گالوانیزه گرم برای محافظت سطحی پیچ و مهره ها در شرایط گرم و مرطوب و تا اندازه ای اسیدی از دیر باز بسیار مرسوم بوده است. هر چند این فرایند نقاط ضعف زیادی نسبت به آبکاری داکرومات دارد. یکی از مهمترین آنها پایین آمدن سختی بدلیل دمای بالای فرایند نزدیک به 460 درجه است. یکی دیگر از معایب آن در مقایسه با پوشش داکرومات افزایش ضخامت سطحی و ایراد در اتصال راحت پیچ و مهره گالوانیزه گرم است بطوریکه معمولا بعد از انجام آبکاری گالوانیزه گرم مهره ها برای اتصال راحت اورسایز میشوند که این امر خود موجب افزایش خوردگی مهره ها میشود. پیچ و مهره تهران
استاندارد ASTM پیچ و مهره
ASTM International استاندارد جامعه مهندسین آمریکاست که از سال 1898 آغاز به فعالیت نموده است و معرف استاندارد های فنی برای بسیاری از تجهیزات صنعتی من جمله پیچ و مهره است. انواع پیچ و مهره هم طبق استاندارد ASTM ـولید میشوند و هم استاندارد DIN هرچند در کشور ما برخی از انواع پیچ و مهره مانند شش گوش و آلن معمولا طبق استاندارد DIN مورد درخواست و تولید هستند و انواع استد بولت معمولا طبق استاندارد ASTM.
استاندارد DIN پیچ و مهره
DIN (Deutsches Institut für Normung) موسسه استاندارد کشور آلمان به عنوان یکی از بزرگان صنعت و به نوعی صنعتی ترین کشور دنیا استاندارد هایی از ابعاد پیچ و مهره ها تا نوع دنده، طول گام، طول دنده، عمق دنده، شکل گل و جنس پیچ و مهره معرفی کرده است. این استاندارد از سال 1917 مورد استفاده قرار میگرفته و همچنان به عنوان مطرح ترین استاندارد در تولید بسیاری قطعات صنعتی من جمله انواع مهره پیچ مورد استفاده قرار میگیرد.
مفهوم کلاس و گرید پیچ و مهره ها
پیچ ها را بسته به نوع کاربری معمولا از جنس آهن کم کربن کلاس 4.6 و 5.6 ، آهن پر کربن خشکه کلاس 8.8 و بالاتر ، استیل و تیتانیوم میسازند. هر یک از این مواد اولیه مزایا و معایب خود را دارند که ویژگی منحصر به فردی برای کاربری ویژه به پیچ میدهند. بطور کلی پیچ های استیل و گالوانیزه به دلیل مقاومت بالایی که در برابر زنگ زدگی و خوردگی دارند انتخاب مناسبی برای مناطق مرطوب و یا در صنعت و شرایط محیطی اسیدی و خورنده دارند. گرید و یا کلاس پیچ و مهره مهمترین فاکتور در تعیین میزان سختی، تنش کششی، تنش برشی، پیچش و در واقع خواص فیزیکی و ذاتی پیچ دارند و در واقع آنچه در هند بوک های مهندسی برای انتخاب پیچ و مهره ها قید شده معمولا بیشتر در رابطه با ویژگی های ابعادی مهره و پیچ و این کلاس یا گرید است. کلاس پیچ و مهره با دو عدد مشخص میشود و در سیستم استاندارد بین المللی میباشد. عدد اول ضرب در 10 میزان بار کششی است بر حسب کیلوگرم که یک میلیمتر مربع از سطح مقطع پیچ می تواند تحمل کند. عدد دوم ضربدر 100 میزان درصدی از بار اول است که پیچ بدون تغییر فرم در حالت کششی میتواند تحمل کند.